οι ρίζες.....

λυγίζουν ........λικνίζουν τα κορμιά μας και σεις μας καμαρώνετε...

η τέχνη

ναι, η αληθινή φιλία.....

Γιατί βαθιά μου δόξασα......

Γιατι βαθιά μου δόξασα και πίστεψα την γη και στη φυγή δεν άπλωσα τα μυστικά φτερά μου, μα ολάκερον ερίζωσα το νού μου στη σιγή, να που και πάλι αναπηδά στη δίψα μου η πηγή, πηγή ζωής, χορευτική πηγή, πηγή χαρά μου...

Γιατι ποτέ δε λόγιασα το πότε και το πως, μα εβύθισα τη σκέψη μου μέσα στην πάσαν ώρα, σα μέσα της να κρύβονταν ο αμέτρητος σκοπός, να τώρα πού, η καλοκαιριά τριγύρα μου είτε μπόρα, λάμπη η στιγμή ολοστρόγγυλη στο νου μου σαν οπώρα, βρέχει απ' τα βάθη τ' ουρανού και μέσα μου ο καρπός!...
Γιατι δεν είπα: «εδώ η ζωή αρχίζει, εδώ τελειώνει...» μα «άν είναι η μέρα βροχερή, σέρνει πιο πλούσιο φώς...μα κι ο σεισμός βαθύτερη τη χτίση θεμελιώνει, τι ο ζωντανός παλμός της γης που πλάθει είναι κρυφός...» να πού, ό,τι στάθη εφήμερο, σα σύγνεφο αναλιώνει, να που ο μέγας Θάνατος μου γίνηκε αδερφός!...

Άγγελος Σικελιανός

....η Ανάγκη.....

ακόμα αντέχω.....

τα πρωτοβρόχια....

το στέγνωμα........